Σήμερα τιμάμε ένα άξιο τέκνο της Καστανιάς, το Βασίλη Μπότση, τον Αγραφιώτη. Ηταν ξεχωριστός άνθρωπος ο Βασίλης, πλασμένος για αρχηγός με έντονο, αν και δεν το προέβαλε, συναίσθημα ευθύνης για τους νέους ανθρώπους που προσέτρεξαν και μπήκαν κάτω από την ηγεσία του και τον ακολούθησαν στην ένοπλη αντίσταση κατά των κατακτητών και των διαδόχων τους. Και δεν ήταν μόνο Καστανιώτες, αλλά απόλα τα γύρω χωριά. Νεχωρίτες, Καταφυγιώτες, Ζωγλοπίτες, Σεκλιζιώτες, Καρδιτσιώτες, Μεσενικολίτες, Βουνεσιώτες. Αλλα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Εδώ πιο πέρα γεννήθηκε ο Βασίλης. Πατέρας του ο Γιώργο Μπότσης. Τον πρόλαβα και τον θυμάμαι. Με μια λέξη θα τον χαρακτηρίσω. Τετράγωνος στη σκέψη και στην πράξη. Απ’αυτόν πήρε ο Βασίλης τον κορμό του χαρακτήρα του, αλλά με κάποιες αναλαμπές απ΄τους Ξυδιάδες που τούδωσε η μάνα του. Και όταν, όχι συχνά, έμπαινε στα κέφια και χόρευε το τσάμικο με τον Παπφλέσσα, τον Ιερέα του πέμπτου συγκροτήματος Αγράφων, και χτύπαγε με τα τσαρούχια του τρείς φορές το χώμα, οι Καραγκούνες της Σέκλιζας και του Καλλιφώνι τον κοίταγαν με ανοιχτό το στόμα.

Στο δεύτερο έτος λειτουργίας του ο Πολιτιστικό Σύλλογος Καστανιάς – Μούχας ΄΄Ο Άγιος Τρύφων΄΄ κυκλοφόρησε το νέο του ημερολόγιο σε κείμενα - φωτογραφίες Αθηνάς Κ. Ζαχαρού - Λουτράρη. Πρόκειται περί ενός καλαίσθητου και ιδιαίτερα προσεγμένου ημερολογίου αφιερωμένο ΄΄Στα δέντρα του τόπου μας΄΄, για την προσφορά τους στων αιώνων το διάβα συνοδεύοντας τα έξι φύλλα του (ένα φύλλο ανά δίμηνο) με μαγευτικές εικόνες, κείμενα ή σχετικά δημοτικά τραγούδια.

ΣΠΟΥΔΑΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΦΙΛΟΞΕΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

Δημοσίευση: 28 Οκτ 2016

Τον χειμώνα του '42 στα παγωμένα βουνά των Αγράφων οι αντάρτες περνούν τραγουδώντας. Και σκορπίζουν τον ενθουσιασμό. Ο κόσμος συγκεντρώνεται στις πλατείες, τους περιμένει, ενώνεται μαζί τους.