ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2023

Όλη η Ελλάδα έχει ακούσει για την πανέμορφη ορεινή λίμνη Πλαστήρα. Οι περισσότεροι Έλληνες την έχουν επισκεφτεί και οι υπόλοιποι ονειρεύονται να τη δουν. Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι κάτω από τα νερά της λίμνης αναπαύεται το ιστορικό αεροδρόμιο της αντίστασης ; Ασφαλώς όχι πολλοί. Ακόμα λιγότεροι είναι εκείνοι που γνωρίζουν πόσο κρίσιμο ρόλο έπαιξε αυτό το αεροδρόμιο στη μετακατοχική πορεία της χώρας μας.

ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ

Πολλοί συγχωριανοί μου από την Καστανιά Αγράφων δηλώνουν τόπο καταγωγής τον τόπο που γεννήθηκαν : Καρδίτσα, Βόλο, Αθήνα. Είναι λάθος. Τόπος καταγωγής όλων μας είναι η Καστανιά μας και όχι ο τόπος που γεννηθήκαμε.

Σ’αυτή διαμορφώθηκαν τα γονίδιά μας στις γενιές που προηγήθηκαν σε βάθος χρόνου.

Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι που τα γονίδιά μας διαμορφώθηκαν στα περίφημα βουνά μας και όχι στους βαλτωμένους κάμπους.

Ένα παλιό υπέροχο τραγούδι λέει :

“Στους κάμπους σκλάβοι κατοικούν, ραγιάδες με τους Τούρκους

Ο Ζαχαριάδης ήταν ο εκλεκτός του Στάλιν. Ήταν σοβιετικός πολίτης, μέλος του ΚΚΣΕ και, ως εκ τούτου, πανίσχυρος ηγέτης του ΚΚΕ, όσο ζούσε ο Στάλιν. Την επανάστασή του ο Ζαχαριάδης αποφάσισε ουσιαστικά την 31.3.1946 με την αποχή από τις εκλογές και με την οργανωμένη επιχείρηση στο Λιτόχωρο, την ίδια μέρα.

Η απειλούμενη μείωση της παραγωγής των αγροτικών προϊόντων και πρωτίστως των δημητριακών και του ηλιέλαιου, έφερε στη μνήμη μου το 1942 -1944 όταν, εικοσαετής, έκλαψα τις δυό εκατοντάδες χιλιάδες  Έλληνες που πέθαναν από την πείνα. Στην διαδρομή μου από την οδό Σπετσών στη  Κυψέλη ως τη Νομική Σχολή στη  Σόλωνος, μέτρησα,  μια μέρα του 1942, είκοσι νεκρούς στα πεζοδρόμια και στα καροτσάκια.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, Ο ΜΑΡΧ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Κατοχή στην Καρδίτσα. Πρώτα με τους Ιταλούς μέχρι το Σεπτέμβριο του 1943, όταν η Ιταλία συνθηκολόγησε. Στη συνέχεια με τους Γερμανούς μέχρι το Σεπτέμβριο του 1944, όταν η Καρδίτσα απελευθερώθηκε. Πρώτοι αντάρτες στα Αγραφιώτικα χωριά το Φθινόπωρο του 1942. Φουντώνει η αντίσταση το 1943 και κορυφώνεται το 1944. Συγκρούσεις ανταρτών με τους κατακτητές, εκτελέσεις πατριωτών, πυρπόληση πολλών Αγραφιώτικων χωριών. Χρόνια συγκλονιστικά, χρόνια εφηβικά και αξέχαστα.

Παραμερίζοντας τις φρικτές μνήμες από την επάρατο εχθρική κατοχή, συγκρατώ και αναπολώ με νοσταλγία τις αλησμόνητες περιπέτειες που έζησα ως έφηβος την ίδια περίοδο στη γενέτειρά μου Καστανιά Αγράφων. Σκαρφαλωμένη στην πλαγιά ενός πανέμορφου βουνού, η Καστανιά είναι ευλογημένη από τη φύση. Με πλούσια βλάστηση και πολλά τρεχούμενα νερά, πλαισιώνεται στο το πάνω μέρος από ένα πυκνό παρθένο ελατόδασος και στο κάτω μέρος από ένα υπέροχο καστανόδασος.

Θ’ αποχαιρετήσω το συναγωνιστή μου Μίκη με τους στίχους που ο ίδιος και ο φίλος μας  Κώστας Βίρβος (από τα Τρίκαλα) έγραψαν,  και ο Μεγάλος Μίκης συνέθεσε το αθάνατο μοιρολόι: «δυό γιούς είχες μανούλα μου» που τελειώνει με το στίχο: «και τα μαχαίρια μπήγουνε βαθειά μέσα στο χώμα».Αποτελεί το ουσιωδέστερο, κατά τη γνώμη μου, μήνυμα του Μίκη προς όλους τους Ελληνες: να μπήξουν τα μαχαίρια τους βαθειά μέσα στο χώμα. Και ο χωριανός μας Θανάσης  Ξυδιάς έσμιξε με τον αδερφό του τον Ηλία, και φώναξαν το εξής αντίστοιχο: «Ποτέ πιά εμφύλιος». Διαβάστε το τραγούδι.

Συνάντησα τον Μίκη θεοδωράκη σε μία εκδήλωση της Γαλλικής Πρεσβείας για τα 200 χρόνια από της ιδρύσεως της «Λεγεώνας της τιμής». Είχαν προσκληθεί οι κατέχοντες το σχετικό μετάλλιο μεταξύ των οποίων και ο ΜΘ.
Σε συζήτηση που είχα μαζί του αναφέρθηκε στις εμπειρίες του από τη Μακρόνησο. Του είπα ότι είχα γνωρίσει το περίφημο νησί από μερικές επισκέψεις που είχα κάνει για να φέρω τρόφιμα στον επίσης εξόριστο αδερφό μου. Έδειξε ενδιαφέρον και ρωτούσε σε ποιο τάγμα κλπ.