Άρθρα

Άγγελος Ζαχαρόπουλος, πρώην ανώτατο στέλεχος της Ε.Ε., συγγραφέας

Ένας από τους πρωτεργάτες της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ αφηγείται την περιπέτειά του

Συνέβη στις αρχές του 1940, δηλαδή πριν 83 χρόνια. Η διαφορά με την πρόσφατη καταστροφική πλημμύρα στη Θεσσαλία έγκειται στο γεγονός ότι αυτή έπληξε τα χωριά του κάμπου, αφήνοντας αλώβητη την πόλη της Καρδίτσας. Αντιθέτως, εκείνη του 1940 έπληξε κυρίως την περιοχή της Καρδίτσας.

Η ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ

Στο φύλλο της 11.12.2022 της Καθημερινής, το άρθρο του διευθυντού της, κ. Αλέξη Παπαχελά αφιερώνεται στη γενιά που φεύγει. Ακολούθησαν μερικές επιστολές, προς την Καθημερινή, μελών της γενιάς αυτής με τις αναμνήσεις τους, οι οποίες δημοσιεύτηκαν.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ 29.6.2022

Χθες έγινε η παρουσίαση του νέου βιβλίου του πατέρα μου με τον τίτλο : «Το φιλόξενο σπίτι – αναφορά στα Άγραφα και στα γεγονότα 1942 – 1949», εκδόσεις ΜΩΡΑΙΤΗΣ.

ΤΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΛΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΄΄ΙΑΝΟ΄΄

Του Γεωργίου Αθ. Κλήμου

ΑΝΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΩΣ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΔΙΔΑΚΤΟΡΑ ΤΟΥ ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Στη σχετική επίσημη τελετή, ο πατέρας μου, απαντώντας στην προσφώνηση του πρύτανη, παρουσίασε την κατωτέρω αντιφώνηση. Την παραθέτω, λόγω του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει, όσον αφορά τα κίνητρα τα οποία τον οδήγησαν στην επιλογή των σπουδών του. Να σημειωθεί ότι, η εν λόγω επιλογή έγινε αμέσως μετά την κατοχή, στα πλαίσια μίας κατεστραμμένης Ελλάδας.

Ακολουθεί το κείμενο της αντιφώνησης :

Χάρις στην ευγενική φροντίδα του αγαπητού Βασίλη Τσαντίλα, κρατώ στα χέρια μου την τέταρτη και πολύ βελτιωμένη έκδοση του λευκώματος «Τα ιστορικά Άγραφα».

Οι απανταχού αγραφιώτες οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ, μαζί με τα θερμά μας συγχαρητήρια, στον ακαταπόνητο Πρόεδρο των Αγραφιώτικων χωριών του Νομού Καρδίτσας, κ. Βασίλη Τσαντήλα και σε όσους συνεργάστηκαν μαζί του για τη δημιουργία αυτού του λευκώματος, αφιερωμένου στα πολυθρύλητα, τα πολυτραγουδισμένα, τα υπερήφανα Άγραφα.

Σήμερα τιμάμε ένα άξιο τέκνο της Καστανιάς, το Βασίλη Μπότση, τον Αγραφιώτη. Ηταν ξεχωριστός άνθρωπος ο Βασίλης, πλασμένος για αρχηγός με έντονο, αν και δεν το προέβαλε, συναίσθημα ευθύνης για τους νέους ανθρώπους που προσέτρεξαν και μπήκαν κάτω από την ηγεσία του και τον ακολούθησαν στην ένοπλη αντίσταση κατά των κατακτητών και των διαδόχων τους. Και δεν ήταν μόνο Καστανιώτες, αλλά απόλα τα γύρω χωριά. Νεχωρίτες, Καταφυγιώτες, Ζωγλοπίτες, Σεκλιζιώτες, Καρδιτσιώτες, Μεσενικολίτες, Βουνεσιώτες. Αλλα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Εδώ πιο πέρα γεννήθηκε ο Βασίλης. Πατέρας του ο Γιώργο Μπότσης. Τον πρόλαβα και τον θυμάμαι. Με μια λέξη θα τον χαρακτηρίσω. Τετράγωνος στη σκέψη και στην πράξη. Απ’αυτόν πήρε ο Βασίλης τον κορμό του χαρακτήρα του, αλλά με κάποιες αναλαμπές απ΄τους Ξυδιάδες που τούδωσε η μάνα του. Και όταν, όχι συχνά, έμπαινε στα κέφια και χόρευε το τσάμικο με τον Παπφλέσσα, τον Ιερέα του πέμπτου συγκροτήματος Αγράφων, και χτύπαγε με τα τσαρούχια του τρείς φορές το χώμα, οι Καραγκούνες της Σέκλιζας και του Καλλιφώνι τον κοίταγαν με ανοιχτό το στόμα.