Καλωσήλθατε στην Καστανιά των Αγράφων

Με τον παραπάνω τίτλο και σε έκδοση του Πολιτιστικού Συλλόγου Καστανιάς– Μούχας «Ο Άγιος Τρύφων», κυκλοφόρησε το προηγούμενο έτος το ωραιότατα σε δομή και περιεχόμενο βιβλίο (διαστ. 17χ24εκ.) της αγαπητής φίλης Αθηνάς Κ. Ζαχαρού - Λουτράρη. Το Κ. του πατρωνύμου παραπέμπει στο Κωστούλας, γνωστού στην περιοχή με την άσπρη του ποδιά στο καφενεδάκι και γνωστόύ στέκι ξεκούρασης και αναψυχής της Καστανιάς.

21-09-2020

Τον Δεκαπενταύγουστο , ο καημένος ο Θωμάς (με το γαλάζιο μπλουζάκι πίσω από τον παπά) ήτανε στην πλατεία του χωριού του, την Καστανιά της Καρδίτσας,  μαζί με τους συγχωριανούς του, στην Αρτοκλασία που τέλεσε ο παπα – Γιάννης  για τη μεγάλη γιορτή της Παναγία.

Ανάμεσα στις πολλές απώλειες που άφησε η πρωτοφανής σε όγκο βροχόπτωση (κυκλώνας) της 18 Σεπτεμβρίου γνωστή ως Ιανός που χτύπησε ανελέητα το Νομό μας σε ζωικό κεφάλαιο, αγροτικές καλλιέργειες και υποδομές του Νομού μας συγκαταλέγεται και η γέφυρα στα Γαύρα που συνέδεε την Καστανιά και λοιπά ορεινά των Αγράφων με το Καταφύγι και κατ’ επέκταση με τον πεδινό χώρο και το εμπορικό κέντρο της Καρδίτσας.

Μια περίπτωση ιερέα που έχει σχέση με το θέμα μας καταγράφει στις επιστολές του ο Ευγένιος Γιαννούλης ο Αιτωλός. Τότε στα 1663, κατά το κείμενο της επιστολής, ο νεαρός σε ηλικία ιερέας Άγγελος της Καστανιάς σε κατάσταση ευθυμίας τραγούδησε με τη φιλική του παρέα στην Καστανιά Αγράφων, εντονότερα των άλλων το ΄έγια μόλα’. Ίσως το ‘πταίσμα’ αυτό, όπως το αποκαλεί ο Ευγένιος, να ήταν αποτέλεσμα οινοποσίας τού « φύσει ένθερμου και ευκίνητου» ιερέα.

Σήμερα τιμάμε ένα άξιο τέκνο της Καστανιάς, το Βασίλη Μπότση, τον Αγραφιώτη. Ηταν ξεχωριστός άνθρωπος ο Βασίλης, πλασμένος για αρχηγός με έντονο, αν και δεν το προέβαλε, συναίσθημα ευθύνης για τους νέους ανθρώπους που προσέτρεξαν και μπήκαν κάτω από την ηγεσία του και τον ακολούθησαν στην ένοπλη αντίσταση κατά των κατακτητών και των διαδόχων τους. Και δεν ήταν μόνο Καστανιώτες, αλλά απόλα τα γύρω χωριά. Νεχωρίτες, Καταφυγιώτες, Ζωγλοπίτες, Σεκλιζιώτες, Καρδιτσιώτες, Μεσενικολίτες, Βουνεσιώτες. Αλλα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Εδώ πιο πέρα γεννήθηκε ο Βασίλης. Πατέρας του ο Γιώργο Μπότσης. Τον πρόλαβα και τον θυμάμαι. Με μια λέξη θα τον χαρακτηρίσω. Τετράγωνος στη σκέψη και στην πράξη. Απ’αυτόν πήρε ο Βασίλης τον κορμό του χαρακτήρα του, αλλά με κάποιες αναλαμπές απ΄τους Ξυδιάδες που τούδωσε η μάνα του. Και όταν, όχι συχνά, έμπαινε στα κέφια και χόρευε το τσάμικο με τον Παπφλέσσα, τον Ιερέα του πέμπτου συγκροτήματος Αγράφων, και χτύπαγε με τα τσαρούχια του τρείς φορές το χώμα, οι Καραγκούνες της Σέκλιζας και του Καλλιφώνι τον κοίταγαν με ανοιχτό το στόμα.