Καστανιώτικη Ψηφιακή Βιβλιοθήκη

Μία μερίδα συνανθρώπων μας διακατέχεται από το «σύνδρομο της μοιρολογίστρας».

Αρέσκονται να παίζουν το ρόλο των τυμπανιστών κινδύνων και να ξεστομίζουν τα «πονεμένα λόγια τα μεγάλα». Δεν βλέπουν την ώρα να τους δείρουν για να ενταχθούν στο μαρτυρολόγιο. Εστιάζουν την προσοχή τους μόνο στα αρνητικά σημεία κάθε θέματος και αρέσκονται να τα προβάλλουν μέσα από μεγεθυντικό φακό. Όσο για τα θετικά σημεία, αυτά προτιμούν να τα αγνοούν, να τα αποσιωπούν.

Όλα τους φταίνε : το κράτος, η κυβέρνηση, το κεφάλαιο, ο καιρός.

Ο μόνος που δεν φταίει σε τίποτα είναι ο εαυτός τους.

Ο Γρηγόρης Φαράκος είχε ενταχθεί στην εαμική αντίσταση από φοιτητής. Τραυματίστηκε σοβαρά στα Δεκεμβριανά το 1944 και ακόμη σοβαρότερα κατά τη διάρκεια του μεγάλου εμφυλίου. Κατέληξε στη Μόσχα, όπου, μετά την ανάρρωσή του, φοίτησε στην Ανωτάτη Κομματική Σχολή, μεταξύ των άλλων, φιλοσοφία και Ιστορία.

Προς το τέλος της κομματικής του πορείας και αφού διετέλεσε και Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, έγραψε ενδιαφέροντα βιβλία, ως ιστορικός ερευνητής, μεταξύ των οποίων το «Άρης Βελουχιώτης : το χαμένο αρχείο, άγνωστα κείμενα». Στο βιβλίο αυτό , ο Γρηγόρης Φαράκος αναφέρει (σελ. 22) :