AChecker validation success

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΦΑΡΑΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ

Ο Γρηγόρης Φαράκος είχε ενταχθεί στην εαμική αντίσταση από φοιτητής. Τραυματίστηκε σοβαρά στα Δεκεμβριανά το 1944 και ακόμη σοβαρότερα κατά τη διάρκεια του μεγάλου εμφυλίου. Κατέληξε στη Μόσχα, όπου, μετά την ανάρρωσή του, φοίτησε στην Ανωτάτη Κομματική Σχολή, μεταξύ των άλλων, φιλοσοφία και Ιστορία.

Προς το τέλος της κομματικής του πορείας και αφού διετέλεσε και Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, έγραψε ενδιαφέροντα βιβλία, ως ιστορικός ερευνητής, μεταξύ των οποίων το «Άρης Βελουχιώτης : το χαμένο αρχείο, άγνωστα κείμενα». Στο βιβλίο αυτό , ο Γρηγόρης Φαράκος αναφέρει (σελ. 22) :

«Η ίδια η ύπαρξη, η υπόσταση του ΚΚΕ στηρίζεται σε δύο βασικούς άξονες :

Από τη μία μεριά η σταλινική αντίληψη για ιδεολογική και πολιτική μονολιθικότητα.

Από την άλλη, ο απαράβατος συγκεντρωτισμός στην οργανική συγκρότηση που επιβάλλει την απόλυτη εξουσία κορυφής της πυραμίδας, του Γενικού Γραμματέα.

Κάθε μόνιμη διαφοροποίηση από την επίσημη άποψη μεταφράζεται σε άμεση απειλή για την κατεστημένη εξουσία.

Μία τέτοια κατάσταση είναι εντελώς απαράδεκτη, θεωρείται το κακοήθες καρκίνωμα που πρέπει, χωρίς καθυστέρηση, να απομακρυνθεί με νυστέρι και ο φορέας της αμφισβήτησης να οδηγηθεί σε «αποκεφαλισμό».»

Με τις εν λόγω απόψεις του, ο Γρηγόρης Φαράκος παρέχει την εξήγηση στο γεγονός ότι το ΚΚΕ είχε στην ουσία καταδικάσει σε θάνατο τον Άρη Βελουχιώτη, λόγω της απειθαρχίας του και της εμμονής του να συνεχίσει το αντάρτικο μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας. Πράγματι, πώς ήταν δυνατόν να επιβιώσει στα βουνά, όταν το ΚΚΕ καλούσε τα μέλη και τους οπαδούς του να μη δίνουν ούτε μπουκιά ψωμί, ούτε γουλιά νερό στον «δηλωσία», τον «αποστάτη», τον «προβοκάτορα», στον «προδότη», όπως τον αποκαλούσε.

Τα στρατιωτικά αποσπάσματα της κυβέρνησης που τον καταδίωκαν είχαν αναλάβει, στην ουσία, να εφαρμόσουν την καταδίκη σε θάνατο του Άρη Βελουχιώτη που του είχε επιβάλει το κόμμα του.

Ο Άρης όμως έτρεφε την ελπίδα ότι η νέα ηγεσία υπό τον Ζαχαριάδη, ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει από το Νταχάου, το 1945, θα άλλαζε υπέρ αυτού την καταδικαστική απόφαση της ηγεσίας υπό τον Σιάντο. Όταν δε έμαθε ότι ο Ζαχαριάδης ήταν ακόμα πιο αυστηρός εναντίον του, αυτοκτόνησε.

 

Άγγελος Ζαχαρόπουλος

Επίτιμος Διευθυντής Ευρωπαϊκής Επιτροπής

πρ. Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Γεωργίας, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ.