ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΙΜΗΤΙΚΗΣ ΠΛΑΚΕΤΑΣ ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΤΣΑΡΟ
Στις 14.8.2918, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καστανιάς – Μούχας απένειμε τιμητική πλακέτα στον καλλιτέχνη της Κοινότητάς μας, Δημήτρη Κατσαρό «σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης για τις πολύτιμες πολιτιστικές υπηρεσίες που προσέφερε στην κοινότητα Καστανιάς – Μούχας».
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου, Παναγιώτης Κατσαρός, παρουσίασε σύντομο βιογραφικό σημείωμα του τιμώμενου με τα σημαντικότερα επιτεύγματά του. Ειδικότερα ο Πρόεδρος του Συλλόγου αναφέρθηκε στα παρακάτω:
«Ο Δημήτρης Κατσαρός γεννήθηκε στην Κουτσοπαπούλο της Καστανιάς των Αγράφων το 1944. Βιοπαλαιστής από τη μικρή του ηλικία, με μεγάλη οικογένεια και μεγαλύτερη αγάπη για τους συνανθρώπους του. Σε όλη του τη ζωή τον χαρακτήριζε η προθυμία προσφοράς στην κοινότητα, στο χωριό, στο γείτονα, στην Ελλάδα, στον κόσμο.
Το 1970 έφυγε στη Γερμανία όπου εργάσθηκε ως Gastarbeiter. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1981 για να εργασθεί στην Ακρόπολη στα εκμαγεία.
Οι περισσότεροι από εμάς τον ξέρουμε μέσα από το έργο του «τον Καραϊσκάκη» που είναι τοποθετημένο στη Μούχα.
Είναι αυτοδίδακτος ζωγράφος, με τεράστιο όγκο έργων πολλά εκ των οποίων βρίσκονται στο εξωτερικό (Γερμανία, Αυστραλία). Εμείς είμαστε τυχεροί που μπορούμε να θαυμάσουμε στην έκθεση έργων του που οργανώθηκε από τον Σύλλογο στο Δημοτικό Σχολείο Καστανιάς, ένα μικρό αριθμό μόνο.
Σμίλευσε και τοποθέτησε στο κοιμητήριο του Αγίου Τρύφωνα «Τον Φρουρό του 1940», στη μνήμη του αδελφού του πατέρα του Δημήτρη που σκοτώθηκε στην Αλβανία το Δεκ του 1940.
Αν και ο ίδιος δεν είναι φανατικά θρησκευόμενος, σεβόμενος τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της κοινότητας, αλλά και την πολιτισμική παράδοση του τόπου, φιλοτέχνησε τον Παντοκράτορα του Αγίου Τρύφωνα ένα πραγματικό αριστούργημα.
Στην Ακρόπολη εργάσθηκε στα εκμαγεία υλοποιώντας το μεγάλο έργο της κατασκευής/επιδιόρθωσης του ανατολικού ΑΝΘΕΜΙΟΥ του Παρθενώνα, αλλά και το θύρωμα του ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ. Έχει κάνει εκθέσεις ζωγραφικής στο Γκιούτερσλοου, στο Μύνστερ, στο Γκούμερσμπαχ και στο Βερολίνο της Γερμανίας.
Ως ποιητής εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές, την «Αντάρα της ζωής» το 1976 και το «Δρόμος δίχως τέλος» το 1979.»
Στη συνέχεια ο τιμώμενος στην αντιφώνησή του ευχαρίστησε το ΔΣ για την τιμή που του έκανε και τόνισε ότι στο αίμα των Ελλήνων ρέει πολιτισμός, ιστορία και παράδοση χιλιάδων χρόνων. Επίσης υπογράμμισε μόνιμη έγνοια του είναι η πολιτιστική ανέλιξη της κοινότητας Καστανιάς-Μούχας με προτάσεις που ήδη έκανε και αφορούν τόσο την ιστορία της περιοχής (κατασκευή μνημείου των Δολόπων), όσο και της Κοινότητας.