ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΟΚ – ΕΕ. ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ
Την 1,1,2021 συμπληρώνονται σαράντα χρόνια αφότου η χώρα μας έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) η οποία εξελίχτηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Την 1,1,2021 συμπληρώνονται σαράντα χρόνια αφότου η χώρα μας έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) η οποία εξελίχτηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Με τον παραπάνω τίτλο και σε έκδοση του Πολιτιστικού Συλλόγου Καστανιάς– Μούχας «Ο Άγιος Τρύφων», κυκλοφόρησε το προηγούμενο έτος το ωραιότατα σε δομή και περιεχόμενο βιβλίο (διαστ. 17χ24εκ.) της αγαπητής φίλης Αθηνάς Κ. Ζαχαρού - Λουτράρη. Το Κ. του πατρωνύμου παραπέμπει στο Κωστούλας, γνωστού στην περιοχή με την άσπρη του ποδιά στο καφενεδάκι και γνωστόύ στέκι ξεκούρασης και αναψυχής της Καστανιάς.
Η διαδικασία της δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεκίνησε με γαλλική πρωτοβουλία και, συγκεκριμένα, με την ιστορική διακήρυξη του Γάλλου Υπουργού Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν τον Μάιο του 1950. Ένα χρόνο αργότερα ιδρύθηκε η ΕΚΑΧ ( Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακος και Χάλυβος) με συμμετοχή Γαλλίας, Γερμανίας, Ιταλίας, Ολλανδίας, Βελγίου και Λουξεμβούργου. Οι ίδιες έξι χώρες ίδρυσαν την ΕΟΚ την 1.1.1958. Η Αγγλία, για αντιπερισπασμό, ίδρυσε την ΕΖΕΣ ( Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελευθέρων Συναλλαγών) που είχε μόνο εμπορικό και όχι πολιτικό χαρακτήρα, τον οποίο ανέκαθεν εκείνη απεχθάνετο.
Ανάμεσα στις πολλές απώλειες που άφησε η πρωτοφανής σε όγκο βροχόπτωση (κυκλώνας) της 18 Σεπτεμβρίου γνωστή ως Ιανός που χτύπησε ανελέητα το Νομό μας σε ζωικό κεφάλαιο, αγροτικές καλλιέργειες και υποδομές του Νομού μας συγκαταλέγεται και η γέφυρα στα Γαύρα που συνέδεε την Καστανιά και λοιπά ορεινά των Αγράφων με το Καταφύγι και κατ’ επέκταση με τον πεδινό χώρο και το εμπορικό κέντρο της Καρδίτσας.
Μια περίπτωση ιερέα που έχει σχέση με το θέμα μας καταγράφει στις επιστολές του ο Ευγένιος Γιαννούλης ο Αιτωλός. Τότε στα 1663, κατά το κείμενο της επιστολής, ο νεαρός σε ηλικία ιερέας Άγγελος της Καστανιάς σε κατάσταση ευθυμίας τραγούδησε με τη φιλική του παρέα στην Καστανιά Αγράφων, εντονότερα των άλλων το ΄έγια μόλα’. Ίσως το ‘πταίσμα’ αυτό, όπως το αποκαλεί ο Ευγένιος, να ήταν αποτέλεσμα οινοποσίας τού « φύσει ένθερμου και ευκίνητου» ιερέα.
Σήμερα είναι 29 του Μάρτη 2020 ώρα 10. Κατά τις 9 μου τηλεφώνησε ο ανιψιός μου, εγγονός του νονού μου, και πρωτοξάδερφου του πατέρα μου, Μάρκου Ζαχαρού, ο Γιώργος Κλήμος. Δάσκαλος ήταν ο Γιώργος. Αλλά είχε το ταλέντο και το μεράκι του ερευνητή της ιστορίας του χωριού του, που είναι το Καταφύγι και της Καστανιάς πού ήταν το χωριό της μάνας του της Βαϊτσας Μάρκου Ζαχαρού. Εγραψε για καθένα από αυτά τα χωριά περισπούδαστα βιβλία στα οποία περιέσωσε πολλά στοιχεία της ιστορίας τους που άρχισε τον 15ο αιώνα. Σήμερα όμως, μιλήσαμε για τον κορνοϊό 19.
Η δεκαετία 1940-1950, μαζί με εκείνη του 1910-1920-22, είναι, για τη χώρα μας, αναμφισβήτητα οι πιο σημαντικές του 20ου αιώνα.
Βαρύτατος ο φόρος αίματος της Καστανιάς-Μούχας στο Έπος του 40. Στο ΗΡΩΟ Καστανιάς-Μούχας είναι γραμμένοι δώδεκα νεκροί συγχωριανοί μας κατά αλφαβητική σειρά:
1.Γρούνας Κων. του Αριστείδη (Στρατιώτης)
2.Ζαχαρακόπουλος Ηλίας του Αριστείδη (Λοχίας)
3.Καραστέργιος Κων. του Βάιου
4.Κατσαρός Δημήτριος του Γεωργίου (Δεκανέας του 5ου ΣΠ, σκοτώθηκε στις 31 Δεκ 1940)
5.Κόγιας Παν. του Νικολάου (Έφεδρος Ανθυπασπιστής 5ου ΣΠ σκοτώθηκε στις 9 Μαρτίου 1940 στο ύψωμα 717 θέση Μονάστερο Μπρέκου Ράπιτ Μπούμπεσι).